Στο σημερινό κείμενο θα αναλύσουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την θλάση στους οπίσθιους μηριαίους !
Αρχικά, οι οπίσθιοι μηριαίοι αποτελούν μια ομάδα μυών που βρίσκεται στο πίσω τμήμα του μηρού μας. Απαρτίζεται από τον δικέφαλο μηριαίο, τον ημιυμενώδη και τον ημιτενοντώδη μυ. Η θλάση στη συγκεκριμένη μυϊκή ομάδα συναντάται συχνότερα από κάθε άλλη στους αθλητές . Με αποτέλεσμα χαμένο χρόνο από τις αθλητικές υποχρεώσεις τους. Νεότερα ερευνητικά δεδομένα μας δείχνουν ότι το 1/3 των τραυματισμών θα επαναληφθεί τις δύο πρώτες εβδομάδες που ο αθλητής θα επιστρέψει στο άθλημά του.
Υπάρχουν δύο κύριοι μηχανισμοί τραυματισμού, οι οποίοι επηρεάζουν το σημείο που θα τραυματιστεί ο μυς αλλά και τις απαιτήσεις της αποκατάστασης. Ο πρώτος μηχανισμός αφορά το γρήγορο τρέξιμο και τα sprint (π.χ. στο ποδόσφαιρό, στον στίβο, στο μπάσκετ) . Ενώ ο τραυματισμός λαμβάνει χώρα στο τέλος της μυϊκής σύσπασης. Συνηθέστερα, τραυματίζεται με αυτόν τον τρόπο η μακρά κεφαλή του δικεφάλου.
Ο δεύτερος μηχανισμός σχετίζεται με την υπερδιάταση των οπίσθιων μηριαίων, με συνέπεια τον τραυματισμό του τένοντα του ημιυμενώδη μυ. Η υπερδιάταση επιτυγχάνεται με κάμψη στα ισχία και έκταση στο γόνατο, και συναντάται συχνά στις πολεμικές τέχνες κατά τη διάρκεια του λακτίσματος (κλωτσιάς) .
Είναι σημαντικό να αξιολογηθεί ακριβώς ο τρόπος που προήλθε ο τραυματισμός, διότι ο τένοντας του ημιυμενώδη μυ χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να επουλωθεί !
Σαφώς υπάρχουν και άλλοι τρόποι να υπάρξει τραυματισμός των οπίσθιων μηριαίων, όπως για παράδειγμα άμεση πλήξη, ειδικότερα σε αθλήματα επαφής!
Πως μπορώ να αποφύγω τον πρώτο τραυματισμό;
Αν δεν έχει υπάρξει πρώτος τραυματισμός, υπάρχουν κάποια σημεία κλειδιά ώστε να αποφευχθεί -όσο γίνεται- κάποια θλάση !
1) Αδυναμία οπίσθιων μηριαίων : Κρατώντας δυνατούς τους συγκεκριμένους μυς, μέσω ασκησιολογίου, μειώνουμε τις πιθανότητες για τραυματισμό !
2) Κούραση : Η κόπωση αποτελεί έναν σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα, οπότε η ξεκούραση με τον κατάλληλο συνδυασμό ύπνου, διατροφής και ενεργητικής αποκατάστασης μπορεί να προλάβει τον τραυματισμό.
3) Μειωμένη ελαστικότητα : Η μειωμένη ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων μπορεί να οδηγήσει σε υπερδιάταση και τραυματισμό.
4) Μυϊκές ανισορροπίες : Κυρίως στην έκκεντρη δύναμη των οπίσθιων μηριαίων και στην σύγκεντρη στους τετρακεφάλους
Χωρίς αποκατάσταση, οι αθλητές μπορεί να βιώνουν αλλαγές στον νευρομυϊκό συντονισμό, παραμένουσα αδυναμία και μειωμένη ελαστικότητα. Επίσης πολλοί αθλητές θα βιώσουν αλλαγή στη σχέση δύναμης και μήκους. Μετά τον τραυματισμό, αφού οι οπίσθιοι μηριαίοι θα φτάνουν το μέγιστο της δύναμής τους σε μικρότερο εύρος.
Τι πρέπει να κάνω αν τραυματιστώ;
Η αποκατάσταση έχει 3 κύρια στάδια.
Στο πρώτο στάδιο πρέπει να γίνει έλεγχος του οιδήματος και της φλεγμονής. Ανάκτηση του φυσιολογικού νευρομυΐκού ελέγχου σε χαμηλή ταχύτητα. Πρόληψη της δημιουργίας ουλώδη ιστού.
Σε αυτό το στάδιο, πρέπει να σταματήσει η φυσική δραστηριότητα ώστε να προστατέψουμε τις δομές που επουλώνονται.
Στο δεύτερο στάδιο πρέπει να γίνει σταδιακή αύξηση της έντασης της άσκησης, νευρομυϊκή προπόνηση σε μεγαλύτερη ταχύτητα και αύξηση έκκεντρης άσκησης.
Στο τρίτο στάδιο, προχωράμε σε προπόνηση σε υψηλότερη ταχύτητα και ένταση. Το πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει έκκεντρη άσκηση σε επιμηκυμένη θέση. Καθώς και αλλαγές κατεύθυνσης , γενικευμένες ασκήσεις με αντιστάσεις σε όλο το σώμα και συγκεκριμένες κινήσεις που έχουν να κάνουν με το άθλημα.
Πόσο καιρό πρέπει να μείνω εκτός αθλητικής δραστηριότητας;
Αν και ο κάθε αθλητής καθώς και η σοβαρότητα του τραυματισμού διαφέρουν, υπάρχουν κάποια σημεία κλειδιά ώστε να έχουμε μια καλύτερη πρόγνωση.
Μεγαλύτερη μείωση του ενεργητικού εύρους κίνησης κατά την εξέταση συσχετίζεται με μεγαλύτερο χρόνο για επιστροφή στην άθληση.
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι ο χρόνος που θα κάνει κάποιος να περπατήσει δίχως πόνο. Αν ο αθλητής είναι ικανός να περπατήσει χωρίς πόνο μέσα στις πρώτες 24 ώρες, τότε συνήθως χρειάζεται λιγότερο από 3 εβδομάδες για να επιστρέψει. Αντίθετα, αν χρειαστεί περισσότερο από μια μέρα για να περπατήσει χωρίς πόνο, τότε ο χρόνος αποκατάστασης αυξάνεται πάνω από τις 3 εβδομάδες.
Εν κατακλείδι, η πρόληψη και αποκατάσταση της θλάσης των οπίσθιων μηριαίων , είναι πολύ απαιτητική. Ο μηχανισμός τραυματισμού και το μέγεθος αυτού, παίζουν σπουδαίο ρόλο στην επιλογή της θεραπευτικής προσέγγισης. Η σωστή αποκατάσταση, μπορεί να προλάβει επόμενο τραυματισμό!