Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ;

Στο σημερινό blog θα αναφερθούμε στο σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών!

Το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν χαρακτηρίζει μια παθολογία, αλλά είναι μια ομπρέλα που από κάτω του βρίσκονται πολλοί τραυματισμοί με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.  Η εμφάνιση του είναι κυρίως σε αθλητές, ενώ το 20% θα υποφέρουν από οξεία ή χρόνια συμπτώματα.

Τι συμπτώματα έχει το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών;

Ο πόνος εντοπίζεται συνήθως στη βουβωνική περιοχή και στην κατάφυση των κοιλιακών (λίγο πιο κάτω από τον αφαλό). Σε πολλές περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να φτάνει έως τους όρχεις ή τον προσαγωγό. Συνήθως υπάρχει μεγάλο πόνος κατά τη διάρκεια της αλλαγής κατεύθυνσης στο sprint ή κατά τη διάρκεια στροφικών κινήσεων του κορμού. Συχνά μπορεί να υπάρχει πόνος κατά την καθιστή θέση, ενώ μπορεί να συνυπάρχει πόνος κατά το φτέρνισμα ή το βήξιμο. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε ένταση, από μια απλή ενόχληση στις καθημερινές δραστηριότητες, έως δυσκολία εξόδου / εισόδου από το αυτοκίνητο, αδυναμία άρσης από το κρεβάτι, ή παραμονή στο κρεβάτι λόγω πόνου.

Ποια είναι τα αίτια του συνδρόμου ;

Κατά την άθληση, οι σύνδεσμοι, οι μύες και οι τένοντες δέχονται πολύ μεγάλες πιέσεις. Αυτές τις πιέσεις οι παραπάνω ιστοί καλούνται να τις διαχειριστούν. Στους  περισσότερους ανθρώπους, αυτό συμβαίνει με επιτυχία. Όταν όμως υπάρχει ουσιώδης έλλειψη δύναμης μεταξύ κοιλιακών και προσαγωγών, τότε αυξάνεται η πιθανότητα τραυματισμού. Ο τραυματισμός μπορεί να είναι οξύς (δηλαδή με άμεσο τραυματισμό κάποιου από τους παραπάνω ιστούς) ή χρόνιος, ο οποίος συνδέεται συνήθως με υπέρχρηση.

Τι μπορώ να κάνω για να θεραπευτώ;

Αρχικά η αξιολόγηση  και έπειτα η ενδυνάμωση είναι ζωτικής σημασίας. Τις περισσότερες φορές πρέπει να υπάρξει κάποια παύση της δραστηριότητας, ενώ μέσα στις επόμενες 2-8 εβδομάδες πρέπει να ξεκινήσει πρόγραμμα σταδιακής αποκατάστασης. Οι φυσικοθεραπεία μέσω των φυσικών μέσων όπως το laser ή των Tens μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Η μάλαξη μπορεί να δώσει επίσης ανακούφιση αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Επίσης πολλές φορές συνυπάρχει περιορισμός στο εύρος κίνησης του ισχίου. Οπότε η κινητοποίηση του ισχίου μέσω manual therapy ή ασκησιολογίου μπορεί να βοηθήσει αισθητά.

Το πρόγραμμα αποκατάστασης έχει 3 φάσεις.

Στην πρώτη φάση (1-2 εβδομάδες) οι ασκήσεις είναι στατικές, και περιλαμβάνουν ισομετρικές ασκήσεις για τους προσαγωγούς και τους απαγωγούς. Επανεκπαίδευση πρόσθιας και οπίσθιας κλίσης της λεκάνης. Σανίδα για ενδυνάμωση των κοιλιακών ισομετρικά (αν δεν υπάρχει ενόχληση), και ασκήσεις ισορροπίας.

Στην δεύτερη φάση (2-6 εβδομάδες) μπορεί να προστεθεί στο πρόγραμμα το ποδήλατο, πιο δυναμικές ασκήσεις προσαγωγών και απαγωγών, μονοποδική στήριξη σε συνδυασμό με στροφή, ενώ προς το τέλος της δεύτερης φάσης ο αθλητής μπορεί να ξεκινήσει πιο έντονη αερόβια άσκηση και δυσκολότερες ασκήσεις κορμού.

Η τρίτη φάση (6-12 εβδομάδες) σηματοδοτεί την επιστροφή στην δραστηριότητα και στόχος είναι να αυξηθούν η ένταση, το φορτίο, και η δυσκολία της προπόνησης. Οι ασκήσεις πρέπει να είναι αρκετά δυναμικές και συνδυαστικές. Ενώ εξατομικεύονται στο άθλημα του αθλητή.

Σε περίπτωση που η αποκατάσταση δεν προσφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και μετά το πέρας των 6 μηνών, τότε ο αθλητής θα πρέπει να σκεφτεί την λύση της επέμβασης.

Εν κατακλείδι, το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών χρειάζεται μια χρονοβόρα δύσκολη και απαιτητική αποκατάσταση. Ο πόνος μπορεί να παραμείνει για μήνες. Με σωστή καθοδήγηση όμως, πάντα υπάρχει λύση !

Αν χρειάζεστε βοήθεια, επισκεφθείτε τον κατάλληλο επαγγελματία υγείας!